Wrocławski Festiwal Dobrego Piwa okiem Piwomanów ;)

Wrocławski Festiwal Dobrego Piwa przeszedł do historii, więc najwyższa pora opisać wrażenia okiem Piwomanów. Zanim je jednak przedstawimy opiszemy jak, to się zaczęło, że postanowiliśmy ponownie pojawić się
w tym roku.

Mimo deszczu i błota, które towarzyszyło nam w zeszłym roku, to tak nam się spodobało, że koniecznie musieliśmy pojawić się i teraz. Urlop
w pracy zaklepany, nocleg również (ten sam, co poprzednio) i tak 9 maja ruszyliśmy do Wrocławia. Pobudka o 5 rano (Piwoman Tomasz musiał dojechać z Koszalina do Białogardu) i o 6:30 wyjechaliśmy. Po drodze przystanek w Bojanowie i ok. 14 zawitaliśmy do stacji Wrocław Leśnica.

Pierwsze kroki skierowaliśmy na Park Leśnicki zobaczyć, jak przebiegła rewitalizacja terenu. Naszym oczom ukazał się piękny widok, zielona trawa dopiero, co skoszona. Całkowicie inny widok niż rok temu. Powspominaliśmy trochę i udaliśmy się (po wcześniejszym lekkim ogarnięciu) na stadion.

Nie będziemy jednak rozpisywać się nad piwami, które udało nam się spróbować, a było ich 32 z beczki i 4 z butelki. Skupmy się nad samym festiwalem.

Otóż mieliśmy okazję być tam aż 3 dni, więc mieliśmy swoje pierwsze i drugie wrażenie. Otóż w piątek po przekroczeniu bramki nie czuliśmy mocy festiwalu. Park Leśnicki miał swoją magie od samego początku, a tu beton. Jednak im dłużej tam byliśmy tym nasze zdanie się zmieniało. Apogeum przyniosła sobota, która pokazała, potencjał festiwalu i przerosła chyba wszystkich oczekiwania.

Co zasługuję na plus.

- ochrona przy bramkach, która pilnowała wejścia na teren festiwalu, chociaż można by było przyczepić się o brak możliwości wniesienia butelki wody.

- magia stadionu, czyli otwarcie sektora trybuny. Ładna pogoda, dużo miejsca i można było w spokoju smakować piwa.

- dostępność toalet na stadionie – były kolejki, ale (w przypadku mężczyzn) szybko szły.

- miejsce, dużo miejsca pomimo tysiąca ludzi w sobotę. A tereny zielone dostępne na terenie festiwalu pozwalały stworzyć piknikową atmosferę.

- jedzenie, dużo jedzenia różnego rodzaju – od kiełbasek po oscypki. Możliwość zakupu polskiego sera, prażone orzeszki, miód prosto z pasieki.

Można by powiedzieć, że sobota pokazała minusy festiwalu w obecnym miejscu, ale kto mógł się spodziewać takiej frekwencji? Pokazuje to, że wielbicieli Dobrego Piwa przybywa i z roku na rok jest ich coraz więcej, a przy dobrej pogodzie sami wiecie jak to wygląda. Za rok organizatorzy i browary wyciągną wnioski i będzie dużo, dużo lepiej.

A atmosfera? Atmosfera była rewelacyjna. Miło było spotkać kolegów i koleżanki po fachu, kolegów piwowarów, sympatycznych ludzi ze sklepów i pubów piwnych jak i spotkać nowych przyjaznych ludzi. Wielkie podziękowania należą się ekipie AleBrowaru, która ugościła nas po królewsku, chociaż tylko przyszliśmy się przywitać i spróbować piw domowych i tak zostaliśmy do 23:00, gdzie dobrego piwa i rozmów nie było końca.

Trzeci dzień postanowiliśmy poświęcić na zwiedzaniu starówki, a do domu wróciliśmy w poniedziałek wieczorem z postanowieniem, że za rok znowu odwiedzimy festiwal.